|
باروُ تو بَوار / امید میاری
|
غَم می کی و در / شادی میاری
|
|
باروُ تو بَشوُر / غبار ولاتمِ
|
مهِ یهَ دو سالهَ / فقیر وُ لاتمِ
|
|
امید ژار فَقیر / ستین دلمِ
|
تو زیتر بَوار / حوُشک بیهَ گلمِ
|
|
ار تو نَواری / دُنیا خروُوهَ
|
زنیی کِردِ / همَش وا اوُوهَ
|
|
باروُ تو بَوار / سیل جومهَ دردَمِ
|
مهِ کَسی نارمِ /خاک دیهَ سرگردَمِ
|
|
اَر تو نَواری / گروُنی یایهَ
|
فلانزا گنهَ / ناخوشی یایهَ
|
|
تو سیمهِ بَشوُر / محصولاتِم
|
اَر تو نَواری / دِ نهاتمِ
|
|
اَر تو نَواری / مَن مَن نیم یایهَ
|
دایا نزوُل حَر / دِ لا درایهَ
|
|
خدا شُکرِت / وا کار وُ بارِت
|
روزی سه دفعهَ / مهِ می کمِ یادِت
|
|
باروُ تو بَوار / گیاه درایهَ
|
گلهَ بَچرهَ / آز واش بیایهَ
|
|
چوُپو خوشحالهَ / گله َسیر بوُوهَ
|
مَرگ و میر میشوُ / دِ مو دیر بوُوهَ
|
|
هوا پاک بوُوهَ / تنفس سالم
|
مهِ شاد و خندوُ / روومِ سر کارمِ
|
|
نَعمت خدا / باروُ پاییزهَ
|
بهار خوُ بوُوهَ / دَسمِ دِ هیزه
|
|
هَر قطره دِ او / ارزشی دارهَ
|
خدا می دوُنهَ / چی ثمَر دارهَ
|
|
بال دار وُصُم دار / کُل منتظرَن
|
اَر تو نَواری / کُل در خطرَن
|
|
باروُ تو بَوار / و همه دلیا
|
کینهَ دیر بَکوُ / تو دِ آدمیا
|
