هِي  روُ وَهيِ  روُ   /  مُردهَ پيايي

دِ  حَرف  حوُنهَ /  چي  كدخدايي

يه َ مالِ كيهَ   /     چوُلُ       ويرانهَ

ژن  وُ  مِنالي   /    زار    وُ    نالانهَ

هِي داد هِي بيداد/آلوُده دَردمِ

برگِم      بِريايهَ     /   سزايهَ  جَرگِم

اِ  دُنيا  داران /  اِ   دُنيا    دوُسان

دُنيا  دَميكهَ/  چي   شوُر  وُ بوُسان

هِي   روُوَ هِي  روُ /  مُردهَ پيايي

دِ  حَرف  حوُنهَ /  چي  كدخدايي

اِ  غَم  چَتَمهِ  /  گيردينوَ   دوُورِم

زاني    غَمينِم     /    مالِ    خرووُمِ

چَبكَمِ چي  بكَمِ /كار چيه اِ دَس

ميناي     شكَسِم    /    نَمَيوُ    پيوس

كزَه  كِز  نَكَه  /   كزَت   وَ   گيانِم

كزَت  بي   وَ  تير   /   دا   اِ سخانِم

هِي  روُ  وَ هيِ  روُ/ مُردهَ  پيايي

دِ  حَرف  حوُنهَ /  چي  كدخدايي

نه   قِليانيكهَ   /   غَمي    بيمِوَ باد

نهَ  هم  دوُسيكهَ  /   دليِ بكَمِ  شاد

يهَ اَسب  كيهَ   /  سوُار   ها  وَ  كوُ

اَسب برامهَ  /  هَنگيايهَ     هِي  روُ

مِن ژَه چلهَ  بيم / بارِ غَم كيشيام

رنگ    شاديه    /     وَ چَمِم   نييام

هِي روُ وَ هيِ روُ / مُردهَ  پيايي

دِ  حَرف   حوُنهَ/ چي  كدخدايي

هَر  شوُ  تا  گهَ سُو/ نوُوه دار تِم

هَر تو  شاهي   كينْ  /  وَ   رِكاوُ تِم

دَنگيَكَت   نيهَ   /  مَگر   گيرياينهَ

وَ   نامِ   سنگر  /     وِ  تِم   خَفتياينهَ

هَر پيا  خواصي  /  حيفهَ  بِمِري

كَسْ    نِمتوني    /    جاشهَ   بِگري

هِي روُ وَ هِي روُ/  مُردهَ پيايي

دِ  حَرف  حوُنهَ /  چي  كدخدايي

آخمِ    آبادی       /       دیوار    ناشتیمِ

وادر   وُ    حوُمسا   /   تعارف   ناشتیمِ

نوُن وُ دوُوی بی / وا  یک می حَردیمِ

دلیا پاک بی خَش/ حنک  می کردیمِ

بار  بار  کِردنموُ   /   کُل   دَس جمعی

اووُ   دِ   بسات   نیی  /    ناشتیمِ  غمی

سال تا  سال  تو بووُ  /  یکی  نمی مُرد

خیش دروُ   گلی / کَس ْ مز  نمی بُرد

ادب    شخصیت    /    می بی   رعایت

گَپ کوچکی وجابی/هَرجا همه وقت

دِ  یک   تیچسیمِ   /  ومین  ایي  شهریا

کَسْ و کَسْنگووُه /  سوُتوُ    و ِ خیر با

ایسهَ     دلیا    گن      /       نزنهَ    باروُ

آخمِ او  زموُ   /   سي   او  ديمِ    كاروُ

او بوُ نوُن  توُوی/ میاوُوردت  واهوش

سیل نوُن ماشینی/ هیچ  نمیایهَ  بوُش

اووُ   هَرموُشی  بی / سوُخت  بِرا بلی

فی   سبیلا    لله   /    مراسمِ      نَذری

جوُزو     وا   قوُوو   /      لنگرو ُ   گُلزر

سر   خرمهِ   میاما  /  او  حضرت خزر

هشت کیلو   مَن   خان  /  لله    پیمانهَ

ولَکی   وم    گوُت   /   کیل  بکهَ حانهَ

نوُونِم  سی   چی  /  چرخ   چنی   بیهَ

همَش    تقسیر   ایی   /  جعبهَ   رنگیهَ

نهَ  مُرغ  برقی   بی    /     رغوُ   نباتی

مرغ زردَه خوموُ /رغوُ  میش  شاخی

کاریاچی ورزش/کَسْ  چربی  ناشت

تحَرک   زیاد  بی /  کَسی  قَن  ناشت

همه  چی برقی /  موُبایل  بُن   گوش

مهرها  مین   چَش  /  بوُوی فراموش

سازد وُهل   لُری  / وی   سر کوُرنگیا

دوُپا  وُ   سه    پا   /   چوُ  بازی   کُریا

سوُار بازی   بی  /   دوُمین   خرمنجا

شیپ و  شپ  اَسب  بی  /  نالهَ برنوُیا

برهَ  گوشت    اوُوپز   /    وزیر   مجمهَ

تقسیم   می  کردِن   /   بِرار بر   همه

نهَ   سی    امروُ    /    یهَ    بار  مصرفهَ

مین  فیبری   یارَن  /  هی منی برفهَ

مرغیا   یخ   زدهَ  /    قاشق  پلاستیک

تاگیریش ودَس/ فوری گوُوهَ  تریک

هِي روُ  وَ  هِي  روُ  /  دالِكَم  مُردهَ

دوُوار   بيار يتوُ /   بيرم  دِ  گورُدَه

خدا تو   بُردي    /   دالكهَ   عزيزمِ

گَز   دِلِم  كَشِس /  ها  سيش بَميرمِ

مهِ هِي دي  زنيي/   دالكِمَ   داشتِم

خوُشي ايي دُنيان/و تيِ او داشتِم

پايپايِم     بي    /   تو   وَنيم     وارهَ

شوُ   تاسوُ   بيار  /     وِ   پا  گاوُوارهَ

هِي روُ وَ هِي روُ  /    دالِكَم    مُردهَ

دوُوار   بياريتوُ  /   بيرم  دِ  گورُدَه

دالكهَ      تو  بَكوُ   /    شيرت  حلالِم

حشتيم وُ رَتي/خوُم   سيت   هلاكِم

كِليكتِ مينيايي  /   و     پُشتِ  لوُيام

تا سيت  بَخَنَم /  تو   هَر  دو    تييام

لوُوَه لوُوَ كَت  /  هِي  ها   دِ   گوشِم

مَرگت كاري كِرد/بار كِردهَ هوشِم

هِي روُ وَ هِي  روُ  / دالِكَم      مُردهَ

دوُوار  بيار يتوُ /    بيرم   دِ گورُدَه

چَش دِم نَوَني   /  دائم  مهِ    جُفتِت

هِي تونهَ داشتِم/  ايي  خدا كُشتِت

آخ   سي   دالِكَم  /  شيمهَ   شوُگارِم

مهِ      چي    دالِكَم / دِ  كُجا  بيارمِ

دوُسِ    مين   جوُنيم /  تويي  دالكَه

كُجا   ها    روُوي/  تو  بيري  مالگهَ

هِي   روُ  وَ  هِي  روُ /  دالِكَم  مُردهَ

دوُوار    بياريتوُ  /  بيرم  دِ  گورُدَه

اَر  دالك   نووُهَ   /    دُنيا     خرووُهَ

مهِ     سي     دالِكَم   /  دِلِم   كِووُهَ

هِي داد هِي بيداد/كورُ بي چراغم

دالِكَم رَ تهَ /  مهِ    سي     او   داغِم

بهشت     برين   /  وِ    ير    پا   توُنهَ

دلْ سوُز وُ مهرورَز/ خدا مي دوُنهَ

هِي روُ  وَ  هِي  روُ /   دالِكَم   مُردهَ

دوُوار   بياريتوُ  /   بيرم  دِ  گورُدَه

بهار ها  يايهَ/ غُنچهَ   زيهَ   گُل

خبردار  بينهَ   /    سيرك  وُ   بُلبُل

پروانهَ سرشار /  مَست  بهاري

پَرپَر  مي زنهَ   /     نسار    افتوُوي

برفيا اوُو بينهَ / اوُمان سرازير

زمسوُ   رتهَ   /   د ِ موُ   گِرت    دير

بهار جووُنهَ/سرمَست  وُ  شادهَ

دَس بُوني  مل دوُس /  كنار  بادهَ

سي اوبَخوُني/ ياروُن بي  گُل

دِ  خووُ  وِر يسي/ وا   چَهچهَ  بُلبُل

بهار  جووُني /  حَتي  شوُ ميي

اَر  فروُشي   بان   /   همَن   بَخري

هَر چه دِش بووُمِ/ بهار نازارهَ

چي  وي دلْ  بَكمِ   /  دائم  بيمارهَ

بهار شهر  غريب /  صفاي نارهَ

تعريف    بَكنمِ    /      مشتري   نارهَ

بهار لُرسوُ / چَشميا بين جاري

جوُل وُ جَا    بوُني/ وا سر   هُماري

بهار همه  جا / خوش  نشوُ دهَ

سراسر دُنيا /  جوُمهَ  سوُوز  كردهَ

اما  مين  دلْمهِ  / هي  زمسوُنهَ

اجارش  كِرد  غَم/آواز  مي خوُنهَ

شكوُفهَ واز بي/ گُل  ديهَ  پيدا

يه  مُولك   بُلبُلِ /  مي گَردَه  شيدا

بهار  خداوَن    /    باغبوُ   نارهَ

تو   سيل   بيخ كمَر /   ريشهَ  ديارهَ

سه ماه عُمرشهَ/او بوُوه ضعيف

هَر سال كه سالهَ/دِش كنيمِ تعريف

بهار  خوزسوُ/ اسفند فروردين

اوُ دز وُ كَرخه/همه سوُوز مي بين

شوش باستان / شاوُور دِ پليش

دِ  سر  موزه  /   گياه   بي   و  پيش

ديار  خوزسوُ/  باروُ   كم  بارهَ

او  زمسوُنش  /  هي    چي   بهارهَ

جوُ  میلهَ   مسی    /      سی     پیموُنموُ

آرک    وُ   بِرک  /   سی    دو   حونموُ

کشکدوُ   می دی    /      ترخینهَ   میاما

تاک  وقتی   هم /   شوُلهَ  ماش  میاما

اوسهَ  حومسای  /  چنی   صفا   داشت

دلیا   همه  صاف  /   کَسی    غَم  ناشت

کَسْ  دِ  فکر   نیی  /  نهار    چی   بایهَ

یا    شوُلهَ    توُلهَ   /     پَتی      پَز    بایهَ

غذا فرق می کِرد/دِ چهار فصل دِسال

زمسوُ  گردهَ  بی   /   سی   کُل    ایال

تاوُوسوُ     شوُمی   /    وا   خیار   چَمبرَ

گَپتر بر  می کِرد / کیز  کیز    خیار  برَ

مُرداد     رتب    بی   /   شهریور انگوُر

رمسیم  سرش / هَر  کَسی  داشت  زوُر

مهر   انار     میاما    /    آبان   خرویزه

آذر   چرچی   بی  /   می خَریمِ  غَژَه

اسفند  گاوُونهَ    /    بُردیمِ   شوُ   چری

بیشتر  روُنهَ   خط  /   لوُ  جوُ   درَدَری

شیر  و ُ ماس   زیاد  /  لویی  وا  کرکهَ

ملار  چو کسهَ   /     می  زیموُ    مشکهَ

کره  زرد  می کِرد /  نوُن  گرم تنیری

گلهَ   برهَ  کردیمِ   /    وا    حوُز   پیری

سرشیرلولوبی/ اسبی  کِرد  چی برف

تیکه می حَردی/گوُسنیت می بی رَف

آخ  سی     کاسَمساَ    /     رسم  قدیموُ

اوُمایمهَ    وِ    شهر   /   کَسْ  نِمیا  تیموُ

ایسهَ  همه   چی    /     خرید    فروشهَ

یه   قُروُ     کم    بای   /    وِت   نِفروشهَ

اوسهَ تو  هَر  روز / سَر  زی  و  حوُمسا

گوُت  حونهَ   خوتهَ  /   مَحشیی   بفرما

شاعر   تعریف     کوُ   /   دُنیای   فانی

ایی شهر  نشینی /  بُردمِ    وِ   خواری

باروُ  تو     بَوار   /     امید   میاری

غَم می کی و در /  شادی   میاری

باروُ    تو     بَشوُر   /    غبار   ولاتمِ

مهِ   یهَ   دو  سالهَ   /   فقیر    وُ لاتمِ

امید   ژار    فَقیر     /    ستین  دلمِ

تو  زیتر   بَوار   /   حوُشک  بیهَ گلمِ

ار  تو     نَواری   /    دُنیا    خروُوهَ

زنیی    کِردِ    /     همَش    وا  اوُوهَ

باروُ  تو   بَوار / سیل جومهَ دردَمِ

مهِ کَسی نارمِ /خاک دیهَ  سرگردَمِ

اَر   تو     نَواری   /    گروُنی   یایهَ

فلانزا     گنهَ      /    ناخوشی    یایهَ

تو    سیمهِ      بَشوُر   /   محصولاتِم

اَر   تو      نَواری     /       دِ      نهاتمِ

اَر  تو     نَواری  / مَن مَن  نیم یایهَ

دایا   نزوُل   حَر    /    دِ    لا  درایهَ

خدا  شُکرِت   /   وا  کار   وُ   بارِت

روزی سه دفعهَ / مهِ می کمِ یادِت

باروُ    تو      بَوار   /    گیاه   درایهَ

گلهَ     بَچرهَ   /     آز     واش  بیایهَ

چوُپو   خوشحالهَ  /  گله َسیر بوُوهَ

مَرگ و میر میشوُ / دِ  مو دیر بوُوهَ

هوا   پاک   بوُوهَ   /   تنفس   سالم

مهِ شاد و  خندوُ  /  روومِ سر کارمِ

نَعمت     خدا      /      باروُ   پاییزهَ

بهار  خوُ  بوُوهَ   /    دَسمِ    دِ  هیزه

هَر  قطره   دِ   او   /  ارزشی دارهَ

خدا     می دوُنهَ /  چی  ثمَر  دارهَ

بال دار وُصُم  دار  /  کُل  منتظرَن

اَر    تو   نَواری   /   کُل در  خطرَن

باروُ  تو    بَوار    /   و   همه   دلیا

کینهَ  دیر   بَکوُ    /    تو   دِ   آدمیا

خیار   می  کاشتیمِ  /  دِ  چَم هَرموُشی

کشاورز حرفه ای / دِ  موُ هم ناشی

هَر که راس حوُنش/می  گوُتن  پرچی

باغی می کشاتیمِ /بذرش همه چی

بازار   فروشموُ   /    او    شهر    دسبیل

نرخش معلوم بی/ صد سه تومه پیل

باغ که  گُل  میکرد  /  لی  لالیل  چَقَل

لوُوکه مینجا باغْ / زیرش  تَش  مَغَل

سیی زردی داشتیم/هیچ نمیکِرد پاس

یهِ شوُ خوُمِ دیمش/وا چَقَل  زهَ لاس

کشت  وُ  کار   قدیم  /  کُولمته َ کوُ بی

خیار تَرچک داشت/ولا کار زوُر بی

آبیاری  سخت  بی / چی  وزنهَ  بردار

شوُ و روز دِ  مینش / میکرد یموُ  کار

چن  ایواره  بی  /  سوُ  زی  میزیمِ  بار

قاطروُن   حیلهَ   /  مهِ  سوُار   سر بار

گوشهَ پُل  قدیم   /   بار  انداز  مُو  بی

دو ماه  دِ  پاییز / هی  یهَ  کارمُو بی

خالوُ  بیا   ایچوُ   /    بارت    سی  مُونهَ

تعارف وم می کرد/بیوُو روُیم خوُنهَ

وَر  گشتیمِ   پیلیان  /  مهِ   دَم   و گیوهَ

کرد مشوُ  دِ پام / مهِ هی  چی  لیوهِ

آخمِ سی  اوُ روز   /   سی    اوُ  زموُنهَ

پیر   وُ   کوُر   بیمهَ   /   دِ   بُن   حوُنهَ

هَر   کَسْ  نَمیرهَ    /   همه   چی    بینهَ

همَن  حفظ  کِردمهَ   / دِ  مین  سینهَ

رَ      تن     پیایا    /     او    همه     دلیر

تنیا      مَنَمَه     /      بیمه    زمی   گیر

دِ   گذشته  بوُوومِ  /سی   نسل  جدید

پیل   که    ناشتیم   /     بَکنیمِ   خرید

آخمِ   سی    باریا    /   او   همه   قاطر

دادمِ  سی    اَسبیا   /    او    بار  شتر

سالی دوازهَ ماه/  دو گل    کنیمِ بار

یهِ گل  دِ  پاییز / یهِ    گِل    دوُ   بهار

پاییزسرازیر/یایمِ     سی      خوزسوُ

کوچ  دَس  جمعی /  ایال  و    بچوُو

هَر که جا مال خوش/وا بُونه مالگهَ

ار  دِ  دوُس دیر بای / میکی  نزاکهَ

مال سی صحوُوش/    خیلی  عزیزه

وِ روز   چوُپونی  /   شوُ  نوُوه   گیره

خوزسوُ  جا  نی  /    که میش  بَچره

پسوُ  پُر   با   شیر   /    به  یش  وِ  بره

کشتیا     ردیفی     /   سمپاشی زیاد

دو روز هوا خوُ/چهار روز کنش باد

جا ذرات خَرَن/سی  دل   میشوُنشوُ

تا   د ِ  بین  نَرون  /   بیشتر   برونشوُ

هَر   وقت   بارونهَ   / گلهَ  هادر مال

دوُو   خا  زیر  دوُوار /  دِ  نزنهَ  گال

مِرکش ها زدهَ/شیر  می زنهَ جوُش

کينوُ  وَ  تعریف /   او  می کنهَ گوش

قبض  سیش  نمیایهَ    /  نارهَ یارونهَ

گیاه  سوُوز کنهَ /   هَر  وقت  بارونهَ

مهِ خبر  نارمِ  /  دوُ  سرد  وُ  سیرش

کُجا   مال   بوُنهَ    /    چینهَ    زنیش

اوسهَ مال وُ بار/ خیلی  صفا  داشت

همَش وا پا بی / کَسُ  ماشی  ناشت

بیشتر   دَس  کشین / شغل  پدریشوُ

دِ    بلَل   نیسن   /    رتهَ    دِ   ویرشوُ

دِ   حاشیه   شهر  /    خرینهَ    حوُنهَ

دِش  مین  نوُنوا  /  ها  گیرهَ    چوُنهَ

دِش    سر   فلکهَ   /   سی  کارگری

دو  روز  کار کنهَ /    وا    در وَ دِری

روزگاری یا /  دام  هم  جمع  بوُوهَ

گوشت   یخ    زدهَ /   ها  وارد  بوُوهَ

شاید هم روزی / میش  ذالنهَ  بایهَ

زمینیا    همه    /       ساختموُ     بایهَ

سرینجهَ   گیر   اوُما    /   سرینجهَ   بیرهَ

یهِ  دختر خوُوی / زیر  نظر   بیرهَ

انتخاب       بَکَه    /     یهِ     دختر   نازار

بوُوهَ و بیش/ او  هی   چی  دَسیار

او  زنوُن   گَپ   گَپ /  قدیم  کار کُشتهَ

دِ دیر می دوُنس/ خوُیهَ  یاز  شتهَ

و  صورت  سیل   می کِرد/ اول  دِ نونیا

او حنک می کرد / دختر  بهَ  خَنیا

سیل  چَشیاش  می کِرد /بینمِ خل نوُوهَ

یا اَزرق چَش با / گُلی  دِش  نووُهَ

رَت  سراغ  دَمش / گووهَ  چی غُنچهَ با

هَر وقت بَه خَنَه/هی چی  شَکر با

اصل   کار     برمهَ     /    ابروُش کموُنی

گیسیاش درازبان  / تا  زیر  زوُنی

پاش  باریک   نووُهَ  /  مُچ  پا  چی پا  بُز

هیکلش  ترک   با  /  ناشتووُهَ  قوُز

سن   بالا   نوُوهَ  /   وش   گوُون تُرشسهَ

کَسْ و کیژ دار با/نوُوَن  بی  کَسهَ

قَد    کوتاه    نوُوهَ   /   حسووُ   با  موُلهَ

زیاد چاق نوُوهَ /چی  خیار  کوُلهَ

بِلنگ    دن    دنی  /    او    عقلش کَمهَ

تنبل  وُ  نفتوُو  /   چوُلوُ   تی  همهَ

نه سی چی  قیل  با  /  اسبی  بی  مِرق

سرخ و سفید با/چی طَلا دیهَ بِرق

مُرغ ولْ کِردهَ بی/می گوُت روُ بِیرش

چنوُ  دَس  گیر  کوُ / نهَ کنیهَ پَرش

هَر  وقت  قبول  بی   /   دی    امتحانیا

یان  و   کیخواهی / چَن  دوُ پیایا

خرج  بوُرو  کنن /  و   رسم     خوُمونی

یهِ  وَعدهَ  بوُنَن / یان دَسگیروُنی

گلیلی  کنن  /  و    دوُور     چیت   وُجا

سوُار  بازیهَ   /  د ِ  مین    خرمنجا

آخِم سی  اوُسهَ / دلیا  پاک  بی    خَش

نشسهَ پا تَژگاه/ همه  و  دوُور تَش

چینهَ چینهَ  بی  /   وا  فال  چهل سروُو

همه   حقیقت    /    بیزار    دِ   دروُ

ايي   همه نالهَ   دلمِ   /   سي    روزگاره

چنوُ روزي  دِ    نِميا   /   بينمِ     دو ُواره

تو  بَنال   اِ  دلْ تنگ  /   سي   دوُدِموُنت

شير   پيايا  كُل   رَتن  /  سيل   هونمُونت

ويرهَ     ويرهَ   بَكنمِ  /   مهِ   سي  گذشتهَ

ايي شاعر  دِ   غيرتش   /  چني    نوشتهَ

نوُن  گَنم  وا شير ميش/   چزنك رغوُني

افتامهِ مهِ  وِ   ياد  /   شاه   نوُمهَ   خوُني

حونيا    كه  كاه  گليموُ  /  رپ   رپ باروُ

تسكين  بي خوُو  آوربي/ سي او بِراروُ

جليقهَ  شرووه   دار  /    سكهَ    خوموُني

سر صووهَ  جومهَ  لُري/ كَت  وِ گُل وني

مهِ سي  او  اصالت  لُر /هاي مي گريومِ

كه چني  فراموش   بي /  او   دِ   زنييمِ

گوُيش   هم  فراموُش  بي /دِ ايي زموُنهَ

مجبورمِ     بَنويسمِ  /    وِ     ياد     بَمونهَ

زين    كِرده    سَگلاوي /    وَ    در  مالمِ

نهَ  غَمي  نهَ   غُصهَ   بي  /   نيي   خيالمِ

ثروتموُ چهار ميش و بُز/دِ ايي هُمار بي

تَش تووهَ فتيره  بي/  مَلار   وِ   دار  بي

برنج وا سير كوُ مير كوُ/ همه ش سبوُسهَ

اوُو حَرده دِ مشگه بي/ دوُني كه پوُسهَ

ورزشموُ قاوُو جووُزو /  وا  دال   پَهلوُنهَ

بازيموُ  مَگريو  بي /  كَسْ   نيره    بوُنهَ

پيلي   كه   دِ   كار نيي/  داد   وُ  ستت با

گَنم   بووُر  خرما    بَسو   /  كيلهَ  لروُ با

نهَ كيلو  نهَ    سانتيمتر /    اندازه   گيري

كوُ وا گُوم بِگس حاضر/  لله  وِ   شيري

زمي بر بيل داري بي/وا بُن  كوُ بُن كوُ

زمين گوم بر مي كِرد/وايك گن و خوُ

هكتاري كَسْ نووُنس/مي گوُتن جُفت بَر

همه چي شريكي بي/  حَتي خير و شر

مراسمِ   باووُ وا  كُتل   /  خَرهَ   وِ   شوُنيا

تا چهل روز دوُ وار  زدهَ/سي جا پيايا

گَنم  دروُ   گَلي  داشتيمِ/  زَه  و دَسگيروُ

دِ  پاييز  خَره  كاري/ كه  گل  سر ريبوُ

شكار     آهوُ    مي رَت  /   تفنگچي   صياد

ايي دلمِ سي   او    زُمُو /  هي   ميكنهَ    ياد

كشاورزي     روُنق   گريت   /  خاني  ريتي

ديم هشت يك اوُوي و نصف/هزار بدبختي

قُلهَ    سال   هيچي   نَمَن   /   ناشتيم   خرمهِ

روُوشي    گاو   و    دنيا   /    قاطرُون    رمهِ

او سالكهَ حيووُ ميري  /   اَسبيا   كُل   مُردِن

پيايا   پا    پياده     /     زين     لغوُم     بُردِن

خُشكسالي چَن سال داشتيمِ/هيچ نَوما باروُ

ذرات    زردهَ     اوَوردن  /     چَندُو   براروُ

كارگري عيب بي سي ايل/مي گُوتن كوُلي

كار   نيي    كار مسرا    /      بَكشي     گوُني

خط    اوُما   جاده    اُفتا   /  ماشين   پيكاپ

چال  وُ كُول  سي  كولايا   /   دوبار   رپراپ

سَد  زنس  شركت اوُما  /   شركت   هاوايي

رتيمِ   شهر    صَف   گرتيمِ  /   در     نو نوايي

هايم دِ شهر زير كولريا/ كُل مَس خووُويم

كُشتهَ   مُردهَ    فتيرهَ      /     چنجه    كَوُويم

نهَ   اَسبي   نهَ     قاطروُ   /   نهَ    ميش  كالهَ

نهَ     صحرا    نهَ  چشمه   يا  /  نهَ    گُل  لالهَ

نهَ     طپهَ   وتوُوه    يا    /   نهَ سيي كنهَ پاس

نهَ درويش  وي  دارسوُ /  دَ ئلي  كنهَ  هاس

نهَ   فال گير نهَ   حجوُمت   /    شبيه   دراروُ

نهَ كوُل  گَرد نهَ قافلهَ   /   نهَ    او بيل   داروُ

نهَ  گَنم  نهَ چلتوقي  /     بووُري      وِ    بَقال

نهَ كوُلي  نهَ  غُربتي  /  سيت   بَكوُوهَ    خال

نهَ     بُونگ  كلهشيريا   /  نه َ  كورهَ   گاووُي

نهَ     پوقهَ     تفنگي    يا    /  نهَ  نالهَ    اوُوي

نهَ خرمهِ  نهَ  گاو  هوُلهَ  / نهَ دووُره هووُوي

نهَ كهكَشي  نهَ  جاجمي /  نهَ   بُونگ باوُوي

كجا  رَت   شانومهَ   خونكهَ    /    ديوُ   خوُنمِ

كُجا    رَت  او   تاريخ   دوُنكهَ     /    لُرسوُنمِ

اووُلهَ  يك  حپم  جليق / كاز  كيز   دِ صحرا

بهار     و    مَرغ    و    چَمَن  /    بازي بِراريا

حَل   حَل هلوُنك     /   دوُمين    خشكسالي

تَم     تَمي   باروُ    بيا     /     تا    ريمِ گاياري